Kinderen van gescheiden ouders
Als ouders uit elkaar gaan moet er veel geregeld worden en zijn er veel veranderingen. Vaak gaat dit in goede overeenstemming, maar helaas is dit niet altijd het geval.
Wij krijgen als huisartsenpraktijk regelmatig vragen van gescheiden ouders omtrent de behandeling van hun kind(eren). Hieronder geven wij uitleg over de manier waarop wij omgaan met het verstrekken van informatie of het inzetten van behandeling.
Conflicten tussen ouders mogen noodzakelijke behandeling van het kind niet in de weg staan. Ons uitgangspunt is dat het belang van het kind voorop staat.
Wat betekent dit in de praktijk?
Wij vragen ouders ons op de hoogte te brengen van de onderlinge afspraken. Wij willen graag weten hoe het ouderlijk gezag toegekend is. Daarnaast horen wij graag wat u onderling heeft afgesproken wanneer uw kind een behandeling ondergaat of verwezen wordt.
Wij brengen geen verslag uit wanneer er een bezoek aan de huisarts geweest is. U mag wel navraag doen. Afhankelijk van de leeftijd van uw kind zullen wij informatie verstrekken. Zie hiervoor onderstaande uitgebreide toelichting.
Behandeling
Voor de behandeling van kinderen jonger dan 12 jaar is toestemming nodig van de wettelijke vertegenwoordiger(s) van het kind.
Is een kind 12, 13, 14 of 15 jaar oud dan is er toestemming nodig van de wettelijke vertegenwoordiger(s) én van het kind zelf.
Is uw kind 16 jaar of ouder dan hebben wij als arts alleen toestemming van uw kind zelf nodig voor behandeling. Uw kind moet wilsbekwaam zijn ten aanzien van de geadviseerde behandeling.
Bij een scheiding hebben in het algemeen beide ouders het gezag en daarmee is ieder de wettelijke vertegenwoordiger. In sommige situaties is het gezag aan één van de ouders toegekend of aan een voogd. De gezaghebbende partij mag dan beslissingen nemen.
Komt uw kind met één ouder op het spreekuur, dan mogen wij als arts er vanuit gaan dat de andere ouder ook toestemming voor de behandeling geeft. Dit uitgangspunt geldt in het geval een behandeling noodzakelijk, niet-ingrijpend en gebruikelijk is. De arts is alert op aanwijzingen dat de niet-aanwezige ouder anders denkt over de behandeling.
Er wordt expliciete toestemming gevraagd van de andere ouder, wanneer de behandeling ingrijpend of niet gebruikelijk is. Ook als er aanwijzingen zijn dat de andere gezaghebbende ouder er anders over denkt.
Verstrekken van medische informatie
Bij kinderen jonger dan 12 jaar hebben de gezaghebbende ouder(s) of voogd recht op alle informatie over de behandeling van het kind, inclusief het recht op inzage en een kopie van het medisch dossier.
Een ouder die geen gezag heeft mag het medisch dossier van het kind niet inzien. Wel heeft deze ouder recht op “belangrijke feiten en omstandigheden die het kind of diens opvoeding en verzorging betreffen”.
Als huisarts verstrekken wij aan de niet-gezaghebbende ouder globale, feitelijke en belangrijke informatie over de behandeling als hierom gevraagd wordt.
Bij kinderen van 12, 13, 14 of 15 jaar heeft de gezaghebbende ouder(s) recht op informatie voor zover deze informatie relevant is bij het nemen van een beslissing over de behandeling. Voor het verstrekken van deze of meer informatie is toestemming van het kind nodig.
Wordt er gevraagd om een kopie of uitdraai van het dossier, dan kunnen wij alleen de gegevens verstrekken die relevant zijn bij de beslissing van het wel of niet behandelen. Voordat de gegevens verstrekt worden moeten wij dit overleggen met uw kind.
Vanaf de leeftijd van 16 jaar gelden dezelfde patiënt rechten als die van meerderjarigen. Wij zijn dus als huisarts gehouden aan ons beroepsgeheim en mogen alleen met uitdrukkelijke toestemming van het kind informatie verstrekken.
Deze tekst is gebaseerd op de KNMG-wegwijzer Toestemming en informatie bij de behandeling van minderjarigen. Met behandeling wordt ook medisch onderzoek en een verwijzing verstaan.
De KNMG is de Nederlandse artsenfederatie.
Voorbeeld van toestemmingsformulier mbt verwijzingen en/ of behandelingen vindt u hier: toestemming gescheiden ouders